فارس

«باغ دلگشا» باغی مربوط به دوره ساسانیان، صفویه و قاجار است که در شیراز جای گرفته‌ است. این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۹۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بیشترین درختی که در باغ دلگشا یافت می‌شود، درخت نارنج است. در ماه اردیبهشت و باز شدن شکوفه‌های زیبا، عطر و بویی دل‌انگیز فضای باغ را دلنشین می‌کند. عمارت موجود در وسط باغ را که ساخت آن به دوره‌ زندیه تعلق دارد، به شیوه‌ معماری کاخ‌های ساسانی بیشاپور ساخته‌اند. این عمارت سه طبقه‌، دو درب ورودی در دو طرف ساختمان دارد و شامل یک تالار بزرگ به همراه چهار شاه‌نشین می‌شود. ایوانی بزرگ و رو به استخر با دو ستون در طبقه‌ میانی آن جای گرفته و پیرامون آن اشعاری از شوریده (شاعر عهد صفوی صاحب مثنوی سحر حلال از اهالی شیراز) با خط نستعلیق نوشته شده است. سقف‌هایی از چوب با گچبری‌های زیبا به همراه آینه‌کاری‌ و نقاشی‌هایی از رنگ روغن نیز به زیبایی این عمارت افزوده‌اند. در مقابل ساختمان عمارت حوض سنگی بزرگی جلب توجه می‌کند و آب باغ از چشمه قنات آرامگاه سعدی تامین می شود.